Mark 7
ព្រះយេស៊ូបង្រៀនអំពីភាពបរិសុទ្ធខាងក្នុង
1មានពួកអ្នកខាងគណៈផារិស៊ីនិងពួកគ្រូវិន័យមួយចំនួនមកពីក្រុងយេរូសាឡិមបាននាំគ្នាមករកព្រះអង្គ 2និងបានឃើញសិស្សព្រះអង្គមួយចំនួនកំពុងបរិភោគអាហារទាំងដៃមិនស្អាតគឺមិនបានលាងដៃ 3ដ្បិតពួកអ្នកខាងគណៈផារិស៊ីនិងជនជាតិយូដាកាន់តាមទំនៀមទម្លាប់ចាស់បុរាណគឺគេមិនបរិភោគទេលុះត្រាតែបានលាងសំអាត ▼▼«លាងសំអាត» តាមទំនៀមទម្លាប់ចាស់បុរាណរបស់ជាតិហេព្រើរ គឺត្រូវលាងសំអាតដោយប្រុងប្រយ័ត្នរហូតដល់កែងដៃ។
ដៃឲ្យស្អាតជាមុនសិន 4ហើយពេលមកពីផ្សារវិញគេមិនបរិភោគឡើយលុះត្រាតែបានសំអាតខ្លួនសិនហើយគេកាន់តាមទំនៀមទម្លាប់ជាច្រើនទៀតដូចជាលាងពែងលាងប៉ាន់លាងឆ្នាំងនិងលាងតុអាហារជាដើម។ 5ពួកអ្នកខាងគណៈផារិស៊ីនិងពួកគ្រូវិន័យទូលសួរព្រះអង្គថា៖ «ហេតុអ្វីក៏ពួកសិស្សរបស់លោកមិនកាន់តាមទំនៀមទម្លាប់ពីបុរាណដូច្នេះគឺបរិភោគអាហារទាំងដៃមិនស្អាត?» 6ព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅគេថា៖ «លោកអេសាយបានថ្លែងព្រះបន្ទូលអំពីអ្នករាល់គ្នាថាជាមនុស្សមានពុតនោះគឺត្រឹមត្រូវណាស់ដូចមានចែងទុកមកថា៖ប្រជាជននេះគោរពយើងតែបបូរមាត់ទេប៉ុន្ដែចិត្ដរបស់ពួកគេនៅឆ្ងាយពីយើងណាស់ 7ពួកគេថ្វាយបង្គំយើងជាឥតប្រយោជន៍ទាំងបង្រៀនសេចក្ដីដែលជាច្បាប់របស់មនុស្ស ▼
▼«ប្រជាជននេះ...របស់មនុស្ស» លោកអេសាយបានថ្លែងព្រះបន្ទូល សូមមើល អេសា ២៩:១៣។ មានចាប់ពី ៧:៦-៧។
ទៀតផង។ 8អ្នករាល់គ្នាបោះបង់បញ្ញត្ដិរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចោលរួចប្រកាន់យកទំនៀមទម្លាប់មនុស្សវិញ»។ 9ព្រះអង្គមានបន្ទូលទៀតថា៖ «អ្នករាល់គ្នាពិតជាបោះបង់បញ្ញត្ដិរបស់ព្រះជាម្ចាស់ចោលមែនដើម្បីឲ្យទំនៀមទម្លាប់អ្នករាល់គ្នាអាចនៅគង់វង្ស 10ដ្បិតលោកម៉ូសេបានបង្គាប់ ▼
▼«លោកម៉ូសេបានបង្គាប់» សូមមើល និក្ខ ២០:១២ និង ២១:១៧។
ថាចូរគោរពឪពុកម្ដាយរបស់អ្នកអ្នកណាជេរប្រមាថឪពុកឬម្ដាយអ្នកនោះត្រូវស្លាប់ 11ប៉ុន្ដែអ្នករាល់គ្នានិយាយថាប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់និយាយទៅឪពុកម្ដាយថាអ្វីៗដែលខ្ញុំត្រូវជូនលោកឪពុកអ្នកម្ដាយនោះគឺជាគ័របាន់ ▼▼«គ័រប៉ាន់» ជាភាសាហេព្រើរមានន័យថា អ្វីដែលបានថ្វាយដាច់ដល់ព្រះជាម្ចាស់។
(មានន័យថាតង្វាយថ្វាយព្រះជាម្ចាស់) 12ហើយអ្នករាល់គ្នាមិនឲ្យអ្នកនោះធ្វើអ្វីសម្រាប់ឪពុកម្ដាយឡើយ។ 13អ្នករាល់គ្នាបំបាត់តម្លៃព្រះបន្ទូលព្រះជាម្ចាស់ដោយសារតែទំនៀមទម្លាប់ដែលអ្នករាល់គ្នាបានទទួលនិងការស្រដៀងគ្នាជាច្រើនដែលអ្នករាល់គ្នាធ្វើ» 14ព្រះអង្គហៅបណ្ដាជនមកម្ដងទៀតហើយមានបន្ទូលទៅគេថា៖ «ចូរអ្នករាល់គ្នាស្ដាប់ខ្ញុំឲ្យយល់ចុះ 15គ្មានអ្វីនៅខាងក្រៅដែលចូលក្នុងមនុស្សអាចធ្វើឲ្យមនុស្សមិនបរិសុទ្ធនោះទេប៉ុន្ដែអ្វីដែលចេញមកពីខាងក្នុងមនុស្សវិញទេតើដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមិនបរិសុទ្ធ 16អ្នកណាមានត្រចៀកចូរស្ដាប់ចុះ ▼▼ឯកសារដើមខ្លះគ្មានខ១៦ទេ។
»។ 17បន្ទាប់មកពេលព្រះអង្គចេញពីបណ្ដាជនក៏ចូលទៅក្នុងផ្ទះមួយពួកសិស្សព្រះអង្គទូលសួរព្រះអង្គអំពីរឿងប្រៀបប្រដូចនោះ 18ព្រះអង្គក៏មានបន្ទូលទៅគេថា៖ «តើអ្នករាល់គ្នាមិនយល់ដែរឬ? តើអ្នករាល់គ្នាមិនយល់ទេឬថាអ្វីនៅខាងក្រៅដែលចូលក្នុងមនុស្សមិនអាចធ្វើឲ្យមនុស្សមិនបរិសុទ្ធបានទេនោះ? 19ព្រោះវាមិនមែនចូលទៅក្នុងចិត្ដគេទេតែចូលទៅក្នុងពោះគេវិញហើយចេញទៅក្នុងបង្គន់ដូច្នេះអាហារទាំងអស់សុទ្ធតែស្អាតទេ» 20ព្រះអង្គក៏មានបន្ទូលទៀតថា៖ «គឺអ្វីដែលចេញមកពីខាងក្នុងមនុស្សនោះហើយដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមិនបរិសុទ្ធ 21ដ្បិតពីខាងក្នុងចិត្ដរបស់មនុស្សមានគំនិតអាក្រក់ចេញមកមានអំពើអសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទលួចប្លន់សម្លាប់មនុស្ស 22ផិតក្បត់លោភលន់ចិត្ដអាក្រក់បោកប្រាស់ល្មោភកាមច្រណែនឈ្នានីសជេរប្រមាថអំនួតឆ្កួតលេលា 23គឺសេចក្ដីអាក្រក់ដែលចេញមកពីខាងក្នុងទាំងអស់នេះហើយដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមិនបរិសុទ្ធ»។ ជំនឿរបស់ស្រ្តីសាសន៍ដទៃម្នាក់
24រួចព្រះអង្គក៏ក្រោកឡើងធ្វើដំណើរចេញពីទីនោះឆ្ពោះទៅកាន់ក្រុងទីរ៉ុស ▼▼«ក្រុងទីរ៉ុស» ឯកសារដើមខ្លះបន្ថែម «និងក្រុងស៊ីដូន»។
និងបានចូលទៅក្នុងផ្ទះមួយព្រះអង្គមិនចង់ឲ្យអ្នកណាម្នាក់ដឹងសោះប៉ុន្ដែព្រះអង្គមិនអាចគេចរួចបានទេ 25ដ្បិតភ្លាមនោះមានស្ដ្រីម្នាក់ដែលមានកូនស្រីត្រូវវិញ្ញាណអាក្រក់ ▼▼«វិញ្ញាណអាក្រក់» ជាវិញ្ញាណអាចចូលមនុស្សបាន។ គេហៅវាថា «អាក្រក់» ព្រោះវាធ្វើឲ្យរូបកាយមានភាពច្របូកច្របល់ ឬមានសកម្មភាពដែលធ្វើឲ្យមនុស្សមិនបរិសុទ្ធ ធ្វើឲ្យពួកគេមិនអាចចូលរួមក្នុងការថ្វាយបង្គំជាសាធារណ: រហូតទាល់តែភាពមិនបរិសុទ្ធរបស់ពួកគេ ត្រូវបានដកចេញ។ មាននៅក្នុង ៧:២៦ ដែរ។
ចូលបានឮអំពីព្រះអង្គក៏មកក្រាបនៅទៀបព្រះអង្គ 26រីឯស្ដ្រីនោះជាជនជាតិក្រេកកាត់ស៊ីរ៉ូភេនីសនាងបានទូលអង្វរព្រះអង្គឲ្យបណ្ដេញវិញ្ញាណអាក្រក់ចេញពីកូនស្រីនាង 27តែព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅនាងថា៖ «ត្រូវឲ្យកូនបរិភោគអាហារឆ្អែតសិនដ្បិតមិនគួរយកអាហាររបស់កូនបោះឲ្យឆ្កែទេ» 28តែនាងទូលតបទៅព្រះអង្គថា៖ «លោកម្ចាស់ ▼▼«លោកម្ចាស់» ឯកសារដើមខ្លះមាន «ពិតប្រាកដហើយលោកម្ចាស់» (សូមមើល ម៉ាថា ១៥:២០)។
សូម្បីតែឆ្កែនៅក្រោមតុក៏ស៊ីកម្ទេចអាហារដែលជ្រុះពីកូននោះដែរ» 29ព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅនាងថា៖ «ដោយសារពាក្យនេះវិញ្ញាណអាក្រក់បានចេញពីកូនស្រីនាងហើយ» 30ពេលទៅដល់ផ្ទះនាងបានឃើញកូនដេកនៅលើគ្រែរីឯអារក្សបានចេញបាត់ហើយ។ ព្រះយេស៊ូប្រោសបុរសគថ្លង់ម្នាក់ឲ្យបានជា
31ព្រះអង្គបានយាងចេញពីក្រុងទីរ៉ុសម្ដងទៀតឆ្លងកាត់ក្រុងស៊ីដូនឆ្ពោះទៅបឹងកាលីឡេដែលនៅកណ្ដាលស្រុកដេកាប៉ូល 32គេនាំមនុស្សម្នាក់ថ្លង់និងពិបាកក្នុងការនិយាយមកឯព្រះអង្គហើយគេសុំព្រះអង្គឲ្យដាក់ដៃលើគាត់ 33ព្រះអង្គនាំគាត់ទៅដាច់ឡែកពីបណ្ដាជនរួចដាក់ម្រាមដៃក្នុងត្រចៀកគាត់ស្ដោះទឹកមាត់ហើយពាល់អណ្ដាតគាត់ 34ព្រះអង្គសម្លឹងទៅលើមេឃទាំងដកដង្ហើមធំនិងមានបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «អិបផាថា ▼▼«អិបផាថា» ជាភាសាអារ៉ាម៉ាអ៊ីក។
» មានន័យថា«ចូរបើកឡើង» 35ស្រាប់តែត្រចៀកគាត់បើកឡើងរីឯអណ្ដាតគាត់គ្រលាស់បានហើយគាត់ក៏និយាយច្បាស់វិញ 36ព្រះអង្គបានបង្គាប់គេមិនឲ្យប្រាប់អ្នកណាទេតែព្រះអង្គបង្គាប់គេយ៉ាងណាគេប្រកាសកាន់តែច្រើនយ៉ាងនោះដែរ។ 37ពួកគេនឹកអស្ចារ្យក្នុងចិត្ដយ៉ាងក្រៃលែងទាំងនិយាយថា៖ «ការទាំងអស់ដែលលោកបានធ្វើល្អប្រសើរណាស់លោកធ្វើឲ្យមនុស្សថ្លង់ស្ដាប់ឮមនុស្សគនិយាយបាន»។
Copyright information for
KhmKCB